Colakreek,Lustig, Keti Koti en 55 km mountainbiken

Zo alweer meer dan 3 weken in Paramaribo. De tijd vliegt voorbij! Time flies when you’re having fun, nou dat klopt! Ik heb weer veel leuke dingen beleefd de afgelopen week. Vorige week zondag ben ik met 4 huisgenoten naar Colakreek geweest, vernoemd naar het kreekwater dat zo bruin is als cola. Het is een natuurbadplaats waar voornamelijk Surinaamse families komen. Je huurt er voor een dag een soort huisje met een rieten dakje, waar je je spullen kwijt kan en eventueel je hangmat en verder kan je heerlijk genieten aan het water. Een waterhangmat gehuurd (ik wist niet van het bestaan af), biertje erbij, meer hadden we niet nodig. Erg relaxed om even bij te komen van de chaos in het ziekenhuis. Want dat verandert niet, hoewel ik er steeds meer aan gewend raak. Ik leer elke dag weer nieuwe dingen en de artsen laten ons gelukkig erg veel doen. Afgelopen week nog iemand letterlijk een oor aangenaaid. Met de verpleegkundigen heb ik wel wat meer moeite. Ze zijn niet allemaal even aardig en als je vraagt of ze je even willen helpen dan gaat dat of met heel veel moeite, gezucht, gesteun en gekreun of ze zeggen doodleuk dat ze het nu te druk hebben, terwijl ze aan tafel niks zitten te doen. Enigszins frustrerend, maar ik was er voor gewaarschuwd en af en toe krijg ik met m’n allerallerliefste glimlach toch wat voor elkaar. De diensten zijn gelukkig erg leuk. Ik werk nu meestal van 15-23u en van 23-8u. Best zwaar, maar het is wel lekker druk, dus er is veel te doen. Ik heb me trouwens inmiddels wel aangepast aan het tempo van m’n Surinaamse collega’s en eerlijk gezegd bevalt me dat erg goed. Afgelopen week was wel de laatste week van Linda, Zij gaat naar het andere ziekenhuis voor een co-schap interne geneeskunde. Ik loop nog 1 week op de SEH en daarna begin ik bij een huisarts. Ik heb begrepen dat de huisartsen hier van 8-13u werken, dus misschien dat ik daarna nog kan bijspringen op de SEH, maar eerst maar eens zien hoe het allemaal gaat.
Afgelopen dinsdag zijn we met z’n allen naar Lustig geweest. Een geweldig strandfeest op White beach, zo’n 30 km vanaf Paramaribo het binnenland in. Een plek waar ze Curaçao hebben geprobeerd na te maken met een mooi wit strand en palmbomen. Genoten van topmuziek en veel gezellige mensen. Woensdag 1 juli was Keti Koti, oftewel feestdag ter herdenking van de afschaffing van de slavernij. Ik kreeg gelukkig een dagje vrij om deze feestdag mee te maken. Er werd volop feest gevierd in de stad. Veel verklede mensen, veel muziek en overal kraampjes met eten en sieraden. Een soort koninginnedag maar dan op z’n Surinaams, niet in het oranje maar in alle kleuren van de regenboog. Leuk om eens te zien!
Gisteren ben ik met 3 huisgenootjes en 2 co-assistenten gaan mountainbiken langs de plantages. Een tocht van 55 km. Niet niks, wel erg gaaf! We hebben een rondleiding gehad op een suikerplantage bij Marienburg. Ik heb inmiddels een mooie historische roman gelezen over het leven op de plantages en over de slavernij dus ik wist al iets van de geschiedenis. Verder hebben we een beter beeld gekregen in wat voor huisjes de mensen buiten de stad leven. Tijdens de fietstocht werd er vriendelijk naar ons gelachen en gezwaaid en de kinderen riepen : “hé Bakra’s! (oftwel hé blanken!) Een groot verschil met de mensen in de stad…Ook zijn we nog een paar kilometer door een heel mooi bos met grote koffiebomen en reusachtige bamboe gereden met wegschietende leguanen voor onze fietsen. Als of we ons middenin in de jungle bevonden. Helaas geen aapjes gezien! Ons letterlijke hoogtepunt was wel het oversteken van de Surinamerivier via de hoogste brug van Suriname. Een enorme klim, maar het was het zeker waard!
Naast de leuke tripjes en het werken in het ziekenhuis leer ik zo af en toe ook een beetje Surinaams koken. Ik heb geleerd hoe ik heerlijke bakabana’s (gebakken banaan) kan maken! Het is de bedoeling dat ik nog wel wat meer gerechten kan maken als ik weer terug in Nederland ben!
Vanmiddag gaan we de dierentuin bekijken als het ophoudt met regenen. Het is namelijk regenseizoen en het komt hier met bakken uit de hemel vallen op dit moment. Gelukkig kan na zo’n enorme bui het volgende moment de zon weer volop schijnen hier dus we wachten rustig af…Ik hoop dat alles goed is in Nederland! Jullie zien mijn volgende verhaal wel weer verschijnen!

Veel liefs vanuit Paramaribo!