Eerste indrukken...

Fawaka!

Hier mijn eerste bericht uit Suriname vanuit de hangmat met een Surinaams biertje naast me!
Om te beginnen heb ik een hele goede vlucht gehad hierheen. Lekker rustig, gezellige Surinamers om me heen en vooral heel lekker eten ( niet onbelangrijk)! In Paramaribo aangekomen moest ik even wennen aan de overweldigende hitte, maar tegelijkertijd beviel dat zonnetje me ook wel. In het busje op weg naar m’n wooncomplex zat ik naast gezellige Surinamers die van alles wilden vertellen over het land. Mijn eerste vraag was, zoals de meesten van jullie niet zal verbazen: kan je hier ook kaas kopen in supermarkt?? Gelukkig wel. Aangekomen bij het wooncomplex werd ik verwelkomd door 5 studenten. De rest (een stuk of 12), was het binnenland in dus die zou ik later gaan ontmoeten. Ik had binnen 5 minuten een biertje en een bord nasi voor m’n neus, niet verkeerd dus! Mooi complex, klein kamertje, maar schoon en buiten hangmatten en een zwembad en veel leuke mensen. Prima dus! Eerste dag zijn Martijn ( vriend van mij van zelfde universiteit, die hier heel toevallig dezelfde 7 weken in hetzelfde ziekenhuis en hetzelfde huis zit), de huisbaas en ik door Paramaribo gaan fietsen. Ja fietsen ja, op z’n Nederlands! Je ziet hier alleen blanken (vnl studenten) fietsen. De Surinamer in de taxibus vanaf het vliegveld verklaarde me voor gek dat ik elke dag naar het ziekenhuis wilde fietsen en ik begreep eigenlijk niet waarom, de luie hond dacht ik! Maar na dat ritje met Martijn en huisbaas Kenneth begreep ik het, wat is dat ongelooflijk heet om hier te fietsen! Even wennen, maar ik vind het toch wel wat hebben dat fietsen door Paramaribo. We hebben eerst even uitgezocht hoe we het snelst en veiligst naar het Academisch ziekenhuis konden fietsen. Daarna heb ik even een korte sightseeing gehad met veel verhalen van Martijn. Hij zit hier al 3 weken en kan meer vertellen dan Kenneth die uit Suriname komt, erg handig. Verder kennis gemaakt met leuke Nederlandse barretjes en daarna zijn we met een paar huisgenoten naar Fort Zeelandia gegaan. Een fort aan de Suriname rivier die is gebouwd om de stad en de plantages te bewaken. Daarna heerlijk in het zwembad en m’n hangmat bij liggen komen van de reis en alle nieuwe indrukken.
Vandaag vroeg op om me te melden in het ziekenhuis. Ik ben tegelijk begonnen met een Nederlandse co-assistente uit Amsterdam. Erg gezellig! Eerste indruk ziekenhuis: chaos, chaos, chaos! Ik loop stage op de enige spoedeisende hulp van Suriname dus je kunt je voorstellen dat het er enorm druk is. Er zijn 2 spoedeisende hulp artsen en 2 arts-assistenten ( 7e jaars surinaamse geneeskundestudenten) en een handje vol verpleegkundigen en dat is het...Oftwel het is nog kleiner dan de spoedeisende hulp van het ziekenhuis van Tilburg en dat voor een heel land!! Er was 1 traumakamer en een ruimte met wat gordijntjes tussen de patiënten. De rest van patiënten lag op de gang, te wachten tot er plek was op een afdeling elders in het ziekenhuis. Dat is even wat anders dus! Van ons wordt verwacht dat we zelfstandig patiënten gaan zien en zo nodig behandelen onder supervisie van de SEH-arts. Het gaat zeker een leerzame stage worden. Heel anders dan in Nederland met zo veel mensen en zo weinig middelen, materialen en ruimte! Wist je trouwens dat een rubberen handschoen als stuwband kan dienen bij het bloedprikken en dat je een PETfles kan gebruiken als voorzetkamer bij het gebruik van puffers? Zo had ik handschoenen en plastic flessen nooit bekeken…Komende week nog een rustig dagrooster, vanaf volgende week ook avond- en nachtdiensten draaien. Voor dit weekend al het plan om naar Matapika te gaan om schildpadden te bekijken die aan land komen om eieren te leggen. Schijnt heel bijzonder te zijn! Zo hier blijft het even bij voor vandaag. Zoals jullie lezen vermaak ik me erg goed hier! Hoop dat alles in Nederland ook goed is. Houd me een beetje op de hoogte!

X Steef